Spintmijten zijn met het blote oog zeer moeilijk waarneembaar. Je hebt er eigenlijk een loep voor nodig. Ze zijn immers max 0,8mm groot. Ze komen vooral aan de onderkant van het blad voor en zuigen daar plantensap. Wat je wel ziet is het schadebeeld, bleke stippeltjes of streepjes. De planten krijgen ook een doffe schijn.
De planten zullen bij een aantasting van spintmijt geleidelijk aan verzwakken, de groei remt af en uiteindelijk wordt het blad geel en bruin en valt af.
Bij zware aantasting zie je zelfs spinsels. Want spintmijten zijn geen insecten en maar kleine spinnetjes. Ze hebben immers 8 pootjes.
Bij sierplanten zijn meest gevoelige planten buxus, coniferen, rozen, klimop, hortensia, haagbeuk en de beuk. Vele spintmijten zijn plant-specifiek (buxusspint, coniferenspint, haagbeukspint en beukenspint) en gaan niet over op andere planten. De bonenspintmijt kan echter wel op vele plantensoorten voorkomen, zoals op rozen, hortensia’s en klimop.
Ook op kamerplanten komen spintmijten veelvuldig voor. Vooral wanneer de kamerlucht droog en warm is voelen ze zich in hun element.
Zelfs groenteplanten in de serre hebben er regelmatig last van. Daar tref je ze meestal aan op tochtige plekjes, bij het raam of de open deur.
Bestrijden kan met oliehoudende producten. De werking berust op fysiek contact: bij bespuiting vormt er zich een film rond de mijten waardoor ze verstikken. Het is effectief bij alle ontwikkelingsstadia: eitjes, larven en volwassen insecten. Belangrijk is dat je de mijten goed raakt, anders zullen ze niet stikken. Je moet dus spuiten tot het product van de bladeren afdruppelt, en de bladeren ook langs de onderzijde goed raken.
